primthakarn

Lost in Taipei (สปอย) ว่าด้วยเรื่องตอนจบของตัวละคร ถ้าใครตามตั้งแต่เรื่อง ‘ เฟรนด์ฉิบ ’ มาจนถึงเรื่องนี้ จะเห็นว่าเราเขียนตอนจบไม่สวยเท่าไหร่เลย 55 คือมันจบดีนะ แต่สุดท้ายคนอ่านจะรู้สึกเหมือนถูกเราป้อนยาขม พอกินเข้าไปแล้วมันจะฝาดเฝื่อนอยู่ในลำคอ คละคลุ้งอยู่ในโพรงปาก แบบ .. ไม่อร่อยเลย แต่ถามว่ากินได้ไหม ? คุณก็กินได้นะ มันแค่คงความขมเฝื่อนเอาไว้ที่ปลายลิ้น เพราะเราตั้งใจเขียนให้เป็นอย่างนั้น เขียนให้คนอ่านเอาไปคิดต่อเอง อยากให้มันตกตะกอนความรู้สึกแบบนี้แหละ เราว่ามันน่าจะมี Space อย่างนี้ในงานเขียนของเราบ้าง จบดีมาเยอะแล้ว ถือว่านี่เป็นการลองเขียนครั้งแรกแล้วก็พบว่าสายอินดี้น้อยเหลือเกินค่ะ TvT 55 5 สำหรับเรื่อง Lost in Taipei ตอนที่เขียนพล็อต เราวางเอาไว้สองแบบค่ะ คือ ‘ หนูอัน ’ หลงรัก ‘ อาติ ’ แล้วอาติก็ค่อยๆ รู้ตัวว่าแอบมีหลานสาวอยู่ในใจมาตลอด แล้วค่อยแตกหน่อไปเขียนเรื่องจริงเรื่องใหญ่อีกเล่ม แต่ปรากฏว่าทำแบบนั้นมันเป็นการดูถูกน้ำใจ ‘ หลานหลาน ’ เกินไป อีกทั้งที่สำคัญ ... อาติเลี้ยงหนูอันมากับมือ คอยเป็นครอบครัวให้เด็กคนนี้มาตั้งแต่เกิด แน่นอนว่าค